Bir tetikçinin gölgesinde bir aşk başlıyor. Görevler, sadakatler, ihanetler… Hepsi bir arada.
“Uyanık kalmak zorundasınız” denilen bir dünyada, uykucu var mı yok mu, önce ona bakıyoruz.
29 Ekim 2025’te vizyona giren bu film, sadece bir aksiyon yapımı değil — aynı zamanda kim olduğumuz, ne için savaştığımız ve özgürlük dediğimiz şeyin bedeli üzerine bir düşünce.
Konu Özeti
Filmde Çağatay Ulusoy’un canlandırdığı Ferman karakteri, “Masa” adlı gizli örgütün tetikçisidir. Bir infaz görevi sırasında karşılaştığı Saye (Elçin Sangu) adlı kadınla beklenmedik bir bağ kurar. Örgüt, Ferman’dan Saye’yi ortadan kaldırmasını isterken, Ferman onunla bir ilişkiye girer ve sadakat ile vicdan arasında bir yol ayrımına gelir.
Şimdi, ajan dünyası, aşk ve ihanet devreye giriyor; film de izleyiciyi bu üçgenin içine çekiyor.
Sinematografi ve Atmosfer
Yönetmen Can Ulkay, anlatıyı sadece diyalog ve aksiyonla değil; gölgeler, ışık oyunları ve sessizliklerle örüyor. Film boyunca İstanbul’un neon sokaklarından, gölgede kalan köşelere, sonra iç dünyaların karanlığına geçiyoruz.
Gizli örgüt, “tetikçi” kelimesi, infaz sahnesi… Tüm bunlar bir aksiyon filmi klişesi içinde ama aynı zamanda karakterlerin içsel çarpışmasını da işliyor.
Teknik olarak da 2 saat 3 dakikalık süresiyle ciddi bir metraj sunuyor.
Karakter ve Temalar
Ferman: Örgüt için çalışan biri ama kendi vicdanıyla da yüzleşmek zorunda.
Saye: Hedef olmanın ötesinde bir insan; Ferman için dönüştürücü bir figür.
Sadakat, aşk, kimlik krizleri… Örgütün adı “Masa”, isimlendirilmesi bile işte o anonim gücü çağrıştırıyor.
Film bu yapılar içinde kişilerin “uyanık mı yoksa uykuda mı” olduğunu soruyor.
Güçlü Yanlar
- Başrollerin performansı dikkat çekici. Özellikle Ulusoy’un daha olgun bir karakter portresi çizdiğini söyleyebiliriz.
- Aksiyon sahneleri Türk sinemasında artık daha iddialı bir seviyede.
- Örgüt-dünya ve birey-kişisel çatışma dengesi iyi kurulmuş.
- İzleyiciye düşündürme vaadi sunuyor: sadece silahlar ve kovalamaca değil, “ne için?” sorusu öne çıkıyor.
Zayıf Yanlar
- Senaryo bazen yoruluyor; aksiyonla içsel sahneler arasında geçiş kopuk hissedilebiliyor. İzleyicinin bazı sahnede bağ kurması zor olabilir.
- Örgüt dünyası biraz klişe işlenmiş; “gizli devlet” ya da “gölge güçler” teması nasilsa artık tanıdık.
- Aşk-dram ekseni aksiyonla dengelenirken kimi karakterlerin derinliği biraz geri planda kalıyor.
Magperest Yorumu
Uykucu, “uyanık kalmak” kavramını bir aksiyon sarmalında sunuyor. Ama film bunu sadece silahlarla değil; zihinle, kaybetmek ve bulmak hissiyle, güven ve sadakat oyunlarıyla anlatıyor.
Belki filmden çıkarken aklınızda “ben ne için savaşıyorum?” sorusu kalabilir. Ve işte bu, bir aksiyon filminden bekleneceklerin ötesinde.
Sinemada vakit geçirmek değil — bir deneyim yaşamak isteyenler için bu film bir seçenek olabilir.
İzleme Ritüeli Önerisi
- Sessiz bir salonda izlemek iyi; çünkü film atmosferle de konuşuyor.
- Fragmanı izlemeden gitmek, sürprizi koruyabilir.
- Aksiyon sahnesi bittikten sonra, karakterlerin içsel durumlarını düşünmek için birkaç dakika ayırın. “Ferman ne yaşadı?” ya da “Saye’nin gerçek amacı neydi?” gibi sorular kafanızda dönebilir.
Son Söz
“Uykucu”, sadece bir “yeni yerli aksiyon filmi” değil; modern Türk sinemasının iddialarından biri olarak karşımızda.
Örgütler, tetikçiler, kimlikler… Ama hepsinin ötesinde: insan kalmaya çalışan biri ve bir diğeri.
Ve belki… uykuda sandığımız bir dünyada hâlâ bir şeyleri uyanık tutmak gerekiyor.
Film vizyonda… Işıkları söndürdüğümüzde, ekranın ardından ne görüyoruz?
